به نقل از «ایمنا»

هر آنچه که باید از اختلال ساختگی بدانید!

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۷۰۸۶۲

اختلال ساختگی از مهم‌ترین اختلالاتی است که زندگی فرد و اطرافیان او را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به عنوان تهدیدی برای حیات فرد محسوب شود، در این اختلال افراد علائم جسمی یا روان‌شناختی یک بیماری را تقلید می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، گاهی برخی افراد با تظاهر به بیمار بودن دیگران را فریب می‌دهد و به‌طور عمدی و آگاهانه، علائم جسمی یا روان‌شناختی را تقلید می‌کنند، مبتلایان این اختلال علائمی تصنعی از خود می‌سازند یا حتی آزمایش‌های پزشکی خود را دستکاری کنند تا دیگران متقاعد شوند که برای درمان این بیماری، جراحی‌های خطرناک لازم و ضروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این اختلال، بیمار به‌طور ارادی علائم اختلالات طبی یا روانی را ایجاد و سابقه و علائم بیماری را به خوبی و با ظرافت تعریف می‌کند و این بیماران گاهی مجرب‌ترین پزشکان را نیز فریب می‌دهند، خصوصیات اساسی بیماران مبتلا به این اختلال، توانایی ایجاد ماهرانه علائم جسمی به گونه‌ای است که آنها را قادر می‌سازد در بیمارستان پذیرفته و بستری شوند.

برخی از متخصصان روان درمانی و مشاوران، علل متعددی را در شکل‌گیری و بروز این اختلال مؤثر می‌دانند که از جمله آنها می‌توان به تجربه بی‌توجهی در دوران کودکی، از دست دادن یکی از عزیزان، شاهد حادثه‌ای تلخ و گزنده بودن و داشتن سابقه بیماری‌های مکرر و بدون درمان اشاره کرد.

تشخیص این بیماری نیازمند معاینه و بررسی‌های روانشناسی و روان‌پزشکی دارد و درمان این نوع اختلال چالش برانگیز است؛ حتی گاهی چشم‌انداز بهبودی برای این بیماری به صفر می‌رسد، چراکه افراد درگیر با این اختلال خود را به عنوان بیمار قبول ندارند و با پزشک نیز همکاری نمی‌کنند.

از جمله علائم اختلال ساختگی می‌توان به دانش و اطلاعات گسترده در زمینه بیماری‌ها و اصطلاحات پزشکی، علائم مبهم و متناقض، بدتر شدن شرایط مرتبط با بیماری بدون هیچ دلیل مشخصی، مراجعه به پزشکان و بیمارستان‌های متعدد برای دریافت درمان مناسب، مخالفت با صحبت کردن دکتر با خانواده، دوستان، و سایر متخصصان سلامت، بستری شدن‌های رایج در بیمارستان، اشتیاق برای دادن آزمایشات متعدد یا تحت عمل‌های خطرناک قرار گرفتن، وجود آثار و جای زخم‌های متعدد ناشی از جراحی و دعوا کردن با پزشکان و کارکنان بیمارستان، اشاره کرد.

پذیرفته شدن به عنوان بیمار، تنها هدف افراد دارای اختلال ساختگی

حسین روزبهانی، دکترای روان‌شناسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: اختلال ساختگی زیر مجموعه اختلالات سوماتیک سمپتوم است و تحت عنوان سندروم مونشهاوزن نیز شناخته می‌شود و به دو گروه اختلال ساختگی تحمیل شده به خود و تحمیل شده به دیگران تقسیم‌بندی می‌شود.

وی با بیان اینکه فرد مبتلا به این اختلال سعی بر مدل‌سازی این بیماری در خود یا یکی از اطرافیان خود دارد، می‌افزاید: این اقدام به منظور حاصل شدن نفع شخصی نیست و تنها فرد با هدف پذیرفته شدن به عنوان بیمار و در پی آن دریافت توجه سیستم بهداشت و درمان مدل‌سازی می‌کند.

این دکترای روانشناسی با بیان اینکه فرد مبتلا به این اختلال به صورت عمدی علائم طبی یا روانی یک بیماری را در خود ایجاد یا تظاهر به آن می‌کند، تصریح می‌کند: افراد درگیر با این اختلال شرح زندگی خود را به صورت اشتباه و اغراق‌آمیز بازگو می‌کنند.

وی با تاکید بر اینکه پذیرفته شدن به عنوان بیمار اصلی‌ترین هدف این افراد است، ادامه می‌دهد: این افراد بستری شدن را راهی برای زندگی می‌دانند، شرح حال زندگی و سابقه زندگی خود را با جزئیات بازگو می‌کنند، علائمی را برای بستری شدن در بیمارستان جعل می‌کنند و سابقه‌هایی متعدد از بستری شدن در بیمارستان دارند.

روزبهانی با بیان اینکه گاهی این اختلال بین کارکنان بیمارستان و مراکز درمانی بیشتر دیده می‌شود، می‌گوید: میزان شیوع اختلال ساختگی در زنان بیشتر از مردان و ممکن است که اختلالاتی از جمله اختلالات خلقی، شخصیت و مواد با آن همراه باشد.

تفاوت اختلال ساختگی با تمارض

وی اضافه می‌کند: برخی از کارشناسان اعتقاد دارند افراد درگیر با اختلال ساختگی در دوران کودکی خود آسیب دیده و دچار محرومیت شده‌اند و اعتقاد آنها بر این است که بستری شدن برای آنها به نوعی راه گریزی از محیط آسیب‌رسان است.

این دکترای روانشناسی با بیان اینکه به طور معمول افراد درگیر با این اختلال والدینی طردکننده داشته‌اند و فرد قادر به برقراری ارتباط صمیمانه با آنها نبوده است، اظهار می‌کند: این افراد هویت روشنی ندارند، از خودانگاری ضعیفی برخوردار هستند و سعی دارند با استفاده از مکانسم‌هایی هویت اطرافیان خود را برای زندگی انتخاب کنند.

وی با اشاره به تفاوت اختلال ساختگی و تمارض می‌افزاید: افراد درگیر با تمارض اقدامات مشابهی با افراد درگیر با اختلال ساختگی دارند، اما هدف آنها از این اقدام، رسیدن به نفعی شخصی از جمله اجتناب از کار، فریب دیگران برای رفع مشکل یا گریز از زندان است، در صورتی که پذیرفته شدن به عنوان بیمار تنها هدف افراد درگیر با اختلال ساختگی به شمار می‌رود.

روزبهانی با بیان اینکه ممکن است افراد درگیر با اختلال ساختگی آسیب جسمی به خود وارد کنند و ترسی از این بابت ندارند، تصریح می‌کند: این افراد ترسی از جراحی‌های سخت و سنگین نیز ندارند و حتی گاهی از این موضوع استقبال می‌کنند.

وی با بیان اینکه در صورت درگیری فرد با سایر اختلالات مانند افسردگی، ممکن است روان درمانگر از دارودرمانی نیز در راستای بهبود فرد استفاده کند، ادامه می‌دهد: تکنیک‌های شناختی - رفتاری نیز به عنوان درمانی برای این افراد به شمار می‌رود و گاهی نیز نیاز است نقش والدینی برای آنها اجرا شود.

اطلاعات پزشکی بالای افراد درگیر با اختلال ساختگی

مریم خواستان، درمانگر اختلالات شخصیت، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: اختلال ساختگی یا سندروم مونشهاوزن، اختلالی بسیار جدی است که فرد درگیر با آن برای مدل‌سازی یک بیماری ترسی از وارد کردن آسیب به خود ندارد و افراد مبتلا به این اختلال طبق تحقیقات انجام شده نسبت به جعل علائم اقدام می‌کنند.

وی با بیان اینکه افراد درگیر با این اختلال خود را به عنوان بیمار، معیوب یا مصدوم معرفی می‌کنند، می‌افزاید: مبتلایان به این اختلال در انتظار گرفتن پاداشی بیرونی نیستند و ایفا کردن نقش بیمار هدف اصلی آنها است تا به توجه پزشکی برسند.

این درمانگر اختلالات شخصیت با بیان اینکه افراد درگیر با این اختلال علائم جسمانی بیماری را در خود به وجود می‌آورند یا آن را تقلید می‌کنند، تصریح می‌کند: به طور معمول رفتارهای این افراد حالت ارادی و آگاهانه دارد و ترسی از وارد کردن آسیب به خود یا فردی که تحت مراقبت آنها است، ندارند.

وی با بیان اینکه این اختلال بیشتر در افرادی که نقش مراقب دارند شناسایی می‌شود و اطلاعات پزشکی بالایی دارند، ادامه می‌دهد: علت بروز این اختلال به طور دقیق مشخص نیست، اما بر اساس تحقیقات انجام شده، عوامل بیولوژیکی و روانشناسی در بروز این اختلال نقش دارند.

شیوع یک درصدی اختلال ساختگی

خواستان با بیان اینکه ممکن است برخی از این افراد دارای سابقه بی‌توجهی باشند، می‌گوید: به طور معمول افراد مبتلا به اختلال ساختگی درگیر اختلالات روان‌پزشکی مانند اختلال شخصیت، دوقطبی، اضطراب و افسردگی نیز هستند.

وی با بیان اینکه برخی از افراد درگیر با این اختلالات در سنین نوجوانی یا جوانی والدین خود را از دست داده و استرس‌های بالایی را تجربه کرده‌اند، اضافه می‌کند: با توجه به همراه بودن نشانه‌ها و علائم روانشناختی با فریب در این افراد، تشخیص این بیماری دشوار است؛ چراکه فرد مبتلا به اختلال ساختگی به طور کامل به بیماری مدل‌سازی شده واقف و آگاه است.

این درمانگر اختلالات شخصیت با بیان اینکه شناسایی علت بروز این اختلال حائز اهمیت است، ادامه می‌دهد: در طول روند درمان این اختلال سعی بر درمان ریشه بیماری است و آگاه‌سازی برای اطرافیان فرد به منظور پیشگیری از بروز آسیب انجام می‌شود و به طور معمول طی کردن روند درمان و استفاده از دارو در بهبود بیمار تأثیرگذار است.

وی با بیان اینکه درصد شیوع این اختلال برابر با یک درصد و ممکن است با تمارض اشتباه گرفته شود، خاطرنشان می‌کند: اعتیاد به بیمارستان و جراحی‌های متعدد نیز از دیگر اسامی این اختلال است.

شیوع و بروز بیماری‌های روحی و روانی حاکی از این است که شناخت و آگاهی از تمام اختلالات روانی هر چند که دارای شیوع کمی باشند به منظور مراقبت از خود و فرد درگیر با آن، از مسائل حائز اهمیتی محسوب می‌شود که دارای نقشی اساسی در زندگی هر فرد است؛ اختلال ساختگی نیز یکی از اختلالاتی است که تشخیص و درمان آن چالش برانگیز است و تمام ابعاد زندگی فرد درگیر و اطرافیان او را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درمان این اختلال به طور معمول شامل روان درمانی (مشاوره سلامتی روان) است و در طول جلسات درمانی، ممکن است درمانگر سعی در به چالش کشیدن و تغییر تفکر و رفتار فرد یا کشف و رفع مشکلات روانشناختی اساسی داشته باشد.

در طول درمان، انتظار می‌رود که شخص در تلاش برای مدیریت این اختلال بر خلاف تلاش برای درمان آن عمل کند و یک درمانگر ممکن است سعی در ترغیب فرد برای جلوگیری از اقدامات پزشکی خطرناک و بستری غیرضروری در بیمارستان داشته و افزون بر درمان فردی، درمان این اختلال ممکن است شامل خانواده درمانی نیز باشد.

کد خبر 699249

منبع: ایمنا

کلیدواژه: اختلالات خواب اختلالات مغزی اختلال خواب اختلالات روانی اختلالات شخصیتی انواع اختلالات روانی سلامت روان روانشناس سلامت روانی روان شناسی بیماری روانی سلامت روان و مهارت های اجتماعی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مبتلا به این اختلال بروز این اختلال طور معمول ادامه می دهد بستری شدن مدل سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۷۰۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علائم فشار خون بالا را بشناسید

به گزارش خبرآنلاین، متخصص بیماری‌های قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانه‌هایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

فارس در گزارشی نوشت: پرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره‌ سرخرگ‌ها ایجاد می‌شود. سرخرگ‌ها، رگ‌هایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن می‌رسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص می‌شود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره سرخرگ‌ها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز می‌شود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.

مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.

طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاه‌های فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد می‌توانند برای اندازه‌گیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازه‌گیری فشار به کمک دستگاه‌های ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه می‌شود از فشارسنج‌های بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.

وی درباره نحوه اندازه‌گیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان می‌دهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.

کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع

طاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمی‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگان‌های حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود

عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.

وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازه‌گیری کنند.

طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص می‌دهد، به راه‌های پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانه‌ای به مراکز درمانی و کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند، بسیج عمومی و راه‌اندازی کمپین‌های اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، می‌تواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.

فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شود

طاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفت‌های بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمی‌کنند، یا تصور می‌کنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع می‌کنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام می‌شود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون می‌تواند از گروه دیورتیک‌های تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.

طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید می‌شوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل می‌کنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف می‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیف‌های مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویت‌های تجویزی است که نمونه‌های داخلی آن هم تولید شده‌اند.

وی اظهار کرد: نشانه‌هایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانه‌هایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامت‌ها بود.

وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسب‌تر جایگزین شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902073